کد مطلب:188811 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153
ممنوعیت سوء استفاده از دانش
دانش، قدرت و توانایی است و چه بسا دانشمندان وسوسه شوند تا به اتكای قدرت علمی خود بر جامعه فخر فروخته و یا بر آنان سلطه پیدا كنند. امام باقر (ع) در تخطئه ی چنین ایده و روشی، فرموده است:
كسی كه به تحصیل دانش روی آورد، بدان انگیزه كه در پرتو علم خویش بر اهل دانش فخر فروشد، یا با سست اندیشان ساده لوح به جدل و ستیز پردازد، یا مردم را متوجه و شیفته ی خود سازد، جایش در آتش است، همانا ریاست، تنها شایسته ی صالحان می باشد. [1] .
[ صفحه 252]
یعنی كسی كه با انگیزه های نادرست به دانش دست یافته باشد، هر چند از عهده ی كاری بر آید، از نظر روحی شایسته ی تصدی امور و ریاست نیست.
كسی كه به تحصیل دانش روی آورد، بدان انگیزه كه در پرتو علم خویش بر اهل دانش فخر فروشد، یا با سست اندیشان ساده لوح به جدل و ستیز پردازد، یا مردم را متوجه و شیفته ی خود سازد، جایش در آتش است، همانا ریاست، تنها شایسته ی صالحان می باشد. [1] .
[ صفحه 252]
یعنی كسی كه با انگیزه های نادرست به دانش دست یافته باشد، هر چند از عهده ی كاری بر آید، از نظر روحی شایسته ی تصدی امور و ریاست نیست.
[1] من طلب العلم ليباهي به العلماء او يماري به السفهاء او يصرف به وجوه الناس اليه، فليتبوء مقعده من النار، ان الرئاسة لا تصلح الا لاهلها. اصول كافي 1 / 47؛ باب المستأكل بعلمه و المباهي به، حديث 6.